Biomechanika lokomocji – czyli struktura chodu

Ruch jest bardzo ważną czynnością w codziennym życiu człowieka. W znaczeniu fizycznym jest on rozumiany jako zmiana współrzędnych przestrzennych w pewnej rozpiętości czasu. Struktura kinematyczna ruchów człowieka jest bardzo złożona, gdyż ruchy te występują w licznych stawach, w różnych kierunkach oraz mogą one występować jednocześnie lub kolejno.

Chód to naturalny i ekonomiczny sposób na przemieszczanie się każdego człowieka. Dzięki wspólnej pracy wszystkich elementów systemu biologicznego otrzymujemy rytmiczność oraz płynność ruchu składowych elementów aparatu podporowo – ruchowego. Inaczej nazywamy to koordynacją ruchową.

Fazy chodu

W chodzie możemy wyróżnić trzy fazy: podporową, fazę przenoszenia, fazę podwójnego podparcia, chód analiza dynamiczna. Faza podporowa podczas przeciętnego szybkiego chodu zajmuje około 60% czasu cyklu chodu. Jej rozpoczęcie następuje wraz z zetknięciem pięty z podłożem, a koniec następuje w chwili oderwania palucha.

Kolejna faza przenoszenia podczas przeciętnego szybkiego chodu zajmuje około 40 % czasu cyklu chodu jednej kończyny. Rozpoczyna się ona w momencie oderwania od podłoża palucha, a kończy się w chwili zetknięcia pięty tej samej kończyny z podłożem.

Ostania faza, czyli faza podparcia występuje wtedy, kiedy paluch nogi zakrocznej jeszcze się nie oderwał od podłoża, a pięta nogi wykrocznej już się oparła. Czas trwania tej fazy zależny jest od szybkości chodu.