Urazy rdzenia kręgowego podczas skoków do wody

Rdzeń kręgowy pełni dwie bardzo ważne i zarazem podstawowe funkcje niezbędne do życia, a są to: przewodzenie funkcji czuciowych i wykonywanie ruchów dowolnych kończyn górnych i dolnych. W wyniku uszkodzenia rdzenia kręgowego dochodzi do zaburzeń, którejś z wymienionych funkcji. Uszkodzenie rdzenia kręgowego powstaje najczęściej w wyniku urazu i dotyczy najczęściej osób młodych między 15, a 35 rokiem życia.

Skok na główkę do zbyt płytkiej wody równoznacznie wiąże się ze spędzeniem reszty życia w łóżku. Statystyki pokazują, że co roku taki skok kończy się kalectwem dla co najmniej 400 osób.

Kręgosłup to konstrukcja, która stanowi podporę dla całego ciała oraz ochronę dla rdzenia kręgowego. To właśnie rdzeń kręgowy przekazuje płynące z mózgu informacje, dzięki którym możemy poruszać rękami i nogami, czujemy dotyk, temperaturę i ból oraz panujemy nad czynnościami fizjologicznymi.

Uszkodzenie rdzenia kręgowego po skoku na główkę do wody

Mniej więcej połowa urazów kręgosłupa związanych ze skokami do wody kończy się uszkodzeniem rdzenia kręgowego.

Konsekwencje uszkodzenia rdzenia kręgowego zależą od miejsca urazu. Im ma to miejsce bliżej głowy tym gorzej. Natomiast jeśli dojdzie do urazu poniżej klatki piersiowej, sparaliżowane mogą zostać tylko nogi. Przy bardzo dużym szczęściu podczas niefortunnego skoku może dojść tylko do wstrząśnienia rdzenia, co skutkuje trwającym kilka sekund paraliżem.

Główny cel neurorehabilitacji po urazach rdzenia kręgowego to przywrócenie w jak największym stopniu utraconych funkcji poniżej poziomu uszkodzenia w zakresie czuciowo – ruchowym, ale również kompensacja funkcji, których odzyskanie nie jest możliwe.

Na czym polega neurorehabilitacja?

Ma ona na celu reedukację nerwowo – mięśniową w zakresie wzorców posturalnych, ruchowych i oddechowych. Neurorehabilitacja to również:

– trening stabilizacyjny i równoważny,

– trening siłowy i wytrzymałościowy,

– trening wyznaczników/determinantów chodu,

– reedukacja chodu w różnym zaopatrzeniu ortopedycznym,

– detonizacja/rozciąganie mięśni objętych spastycznością,

– profilaktyka i terapia ograniczeń zakresów ruchów pochodzenia mięśniowego i łącznotkankowego.

Rehabilitacja neurologiczna metodą PNF to zabiegi oparte na bezbolesnej pracy, wykorzystujące silne odcinki ciała i umiejętności chorego. Tego typu rehabilitacja jest skierowana do pacjentów ze schorzeniami neurologicznymi, ortopedycznymi, po urazach, przeciążeniach, a także z wadami postawy.

Podczas rehabilitacji wykorzystuje się możliwość pracy z chorym na każdym poziomie dysfunkcji poprzez zabezpieczenie terapią wszelkich funkcji od ruchowych do wegetatywnych. Korzyścią pracy metodą PNF jest wysoki poziom bezpieczeństwa terapii wynikający z integracji zabiegu z diagnostyką.