Metoda PNF w ortopedii i neurologii

Fizjoterapia opiera się na wielu specjalistycznych metodach, dzięki którym jest możliwe dokładne zbadanie pacjenta oraz specjalista może dobrać dla niego odpowiednią drogę leczenia. Zgodnie z danym schorzeniem. Jedną z metod stosowanych w fizjoterapii jest PNF – Torowanie nerwowo – mięśniowe.

Metodę tą stosuje się w neurologii, ortopedii, pediatrii, chorobach nerwowo – mięśniowych, wadach postawy, czy skoliozach. Przy PNF konieczne jest wyuczenie odpowiednich pojedynczych wzorców ruchowych. Kiedy już to nastąpi przechodzi się wtedy do ćwiczeń wykorzystaniem łańcuchów zamkniętych, czyli ćwiczenia kilku wzorców kończyn. W początkowym etapie w pozycjach niskich, a później wysokich.

Zalety metody PNF w fizjoterapii

Jakie korzyści przynosi koncepcja PNF? Metoda ta jest bardzo przyjazna dla pacjenta i opiera się ona na bezbolesnej pracy przy wykorzystaniu silnych odcinków ciała oraz umiejętności chorego do ułatwiania reedukacji utraconych funkcji. PNF jest bardzo bezpiecznym rozwiązaniem dzięki integracji zabiegu z diagnostyką. Praca z chorym jest możliwa na każdym etapie dysfunkcji, a zabezpieczenie stanowi terapia zarówno funkcji ruchowych, jak i wegetatywnych. Metoda PNF charakteryzuje się dużą skutecznością, która wynika z dokładnej analizy problemu i ukierunkowanych oddziaływań.

Zastosowanie metody PNF

Terapię z wykorzystaniem torowania nerwowo – mięśniowego stosuje się w przypadku: dysfunkcji kręgosłupa oraz narządu ruchu, udarów, stwardnienia rozsianego, MPD, skoliozy, porażeń pourazowych oraz chorób nerwowo – mięśniowych.